Onder een helderblauwe hemel en bij een zomers temperatuurtje van 25 graden de wandelschoenen aangetrokken voor de verkenning van de wandeling van 10,1 km op knooppunten in het natuurgebied De Wulp te (Neer)pelt. Je kan er genieten van het Hageven en van De Plateaux.
Hier kom ik wel eens meer wandelen, dus de meeste paadjes zouden me welbekend moeten zijn.
Het gaat weer om een grensoverschrijdende wandeling, met een zeer opvallend verschil in omgeving: in Vlaanderen is het gebied erg nat (met de Dommel en de vloeiweides op de grens), in Nederland juist uitgesproken droog (dennenbossen).
Vertrekken doe ik aan het bezoekerscentrum Hageven, het startpunt van alle wandelingen hier in de omgeving.
Het hele natuurgebied wordt beheerd door vrijwilligers van Natuurpunt.
Al snel kom ik uit bij het monument van de Verkeerde Lieveheer, een gietijzeren kruisbeeld, waar Christus met zijn hoofd naar links hangt. Op bijna alle beelden is dat hoofd naar rechts gericht, vandaar de benaming van het beeld.
De bedevaarders van Bergeijk naar het Sint-Janskapelletje in Overpelt hielden hier halt aan de Bergeijkse Dijk voor een rustpauze.
Dan volgen we het fietspad langs mooie berkenbossen en zien verderop een mobiel uitkijkpunt (het is effectief op een aanhangwagen gemonteerd!).
Na een tijdje bereik ik knooppunt 52, waar de splitsing met de 6 km begint. Hier zou je naar rechts moeten wandelen om rechtstreeks naar de hangbrug over de Dommel te wandelen en onderweg de Galloway-runderen te ontmoeten.
Ik stap echter rechtdoor naar de Hoge Brug. Hier beginnen de vloeiweides (de wateringen). In de negentiende eeuw was er veel hooi nodig voor de paarden en werd de schrale grond verrijkt door kalkrijk water uit de Maas via een vernuftig systeem van aan- en afvoerkanaaltjes (boven- en ondersloten) naar hier te leiden. Omdat het hooi over het water werd afgevoerd en de trekschuitjes extra hoog werden geladen, moest de brug zo hoog mogelijk zijn. Vandaar de naam van de brug. Overal werden ook populieren aangeplant omwille van het hout.
Het gebied hier heet De Pelterheggen.
In september staan hier duizenden exemplaren van de herfsttijloos, een zeldzaam plantje. Ze worden ook naakte begijntjes genoemd.
Dan loop ik enkele kilometers door dennenbossen en volg de Nederlandse gele pijltjes op groene achtergrond. Hier zitten we hoog in het landschap en het is er opvallend droog. Vele vennen en grachtjes staan volkomen droog.
Zelfs het verhoogde houten pad door het natte stuk bos lijkt helemaal overbodig: alles staat hier droog!
Na het verlaten van De Plateaux steek ik de Dommel over via de Oude Brug (what’s in a name?).
Een aantal landweggetjes brengen me terug in het Hageven, waar ik een prachtig uitzicht heb over het gebied vanuit de uitkijktoren.
De Dommel en de vogelkijkhut laten me nog toe om even te genieten van een groepje zwanen, van een aantal eenden en meerkoetjes en van, naar wat ik vermoed, een beverdam.
Opnieuw een heel aangename wandeltocht!
Jaak
